Gerçek Zenginlik

 

Hiç zamanla neler farklılaşır diye düşündünüz mü?

Yavaş yavaş, usul usul, yapamam, edememlere inat.

Yeter ki değişmesi için nedenlerimiz olsun…

“Aman onunla kim uğraşacak hazırı var işte!” dedi Figen. 

Hep gereksiz bulmuştu mantı yapmayı. O kadar uğraşıyorsun, minik minik katlıyorsun. Sonra on beş dakikada bitiyor, “Çok mantıksız” diye düşünüyordu. Ablası ise tabi ki tam tersini. “Ya hem sohbet ederiz hem de elimiz işler. Ayrıca hazır aldığın hiç kendi yaptığın gibi olur mu? Kim bilir hangi yağı, hangi unu kullanıyorlar?” derdi.

Aslında Figen de biliyordu ablasının yaptığının daha lezzetli olduğunu. Ancak gözünde büyüyordu, sanki dünyanın en zor işiydi. O kadar zaman yemek yapmak da çok gereksiz geliyordu.

İnsan bilmeyince ne çok yanılıyordu. Aslında bir başlayabilse hiç de korktuğu kadar olmadığını anlayacaktı. Yeter ki ilk adımı atıp başlayabilse…

Onu ilk kez asansörde görmüştü Figen. Çok yakışıklıydı, görür görmez âşık olmuştu Faruk’a. Gel zaman git zaman arkadaşlıkları ilerledi. Figen, gönlünü günden güne daha da kaptırmıştı bu yakışıklıya. 

Faruk’un annesi hamur işleri yapabilen oldukça marifetli bir kadındı. Annesinin mantılarını, böreklerini anlat anlat bitiremiyordu Faruk. ‘’Annem ya ne de güzel yapar mantıyı’’ diyordu.

Figen, “ben de öğrenmeliyim artık bu işleri” diye düşünüyordu. İlerde evlendiklerinde Faruk’a sevdiği şeyleri yapabilmek istiyordu. Bu konuda en güvendiğinin yani ablasının yanında aldı soluğu. Başlangıçta yaptığı mantı pek mantıya benzememişti. Şekilleri de pek iç açıcı değildi.  İkinci, üçüncü denemesi daha iyiydi. Yapmaya devam ettikçe ilerletmişti kendisini. Artık lezzetli de buluyordu yaptıklarını. 

“Abla biliyor musun aslında o kadar da zor değilmiş. Ne çok büyütmüşüm gözümde şu işi. Artık eğlenceli bile geliyor mantı yapmak” dedi.

Mesele başlarken duyulan acıya biraz sabretmek olabilir miydi?

“Tabi canım yeter ki iste sen! Hem sadece mantı değil öğrendiğin, hamur nasıl yapılır öğrendin. Gerisi senin hayal gücüne kalmış ne istersen yapabilirsin. Kendine özel farklı ekmekler bile yapabilirsin. 

Kimsenin senin elinden alamayacağı bir altın bileziğin oldu. Öyle ki hırsız bile senden çalamaz bu kalıcı bileziği. İşte gerçek zenginlik aslında bu bileziklerin çokluğu. Bunlardan ne kadar varsa o kadar zenginsin” dedi ablası.

“Doğru” dedi Figen ‘’Gerçek zenginlik’’.

Ablasının ne demek istediğini anlamıştı. Ne kadar marifetimiz varsa da o kadar zenginiz aslında. Öğrenme yoksa marifet de yoktu bu hayatta. Öğrenmek için ise nedenlere ihtiyaç vardı. Üstelik bir marifet için çabaladığında insan mutluda oluyordu. Şu ana kadar nasıl fark etmemişti bu gerçeği. 

Artık daha farklı bakıyordu hayata. 

Gelişmek için başlangıçta zorlanmak gerekiyordu. Olsun nasıl olsa sonrası eğlenceli…

Ne güzel bir fark edişti bu!

Değeri ölçülemeyen, gerçek zenginlik olan altın bileziklerimizin çoğalması dileğiyle…

&

" Milyarlarca insan içinde, 

'bir' kişinin ne önemi olabilir ki?
Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun! "

 Yahya Hamurcu

Kim Kimdir Programı Nedir?

İlişkide Ustalık Programı Nedir?

Başarı Psikolojisi Programı Nedir?