BİR HAYATTA BİN HAYATI YAŞAMAK

Haziran ayının sonu gelmiş  sıcaklar yavaş yavaş kendini belli etmeye başlamıştı.  Kadıköy İskelesindeki kütüphane Doğan’ın favori mekanıydı. Bu sene okul çıkışlarında ders çalışmak  için genelde buraya gelmişti.  Burada ders çalışmaktan bunaldığında masmavi denizde martı gibi süzülen gemileri seyretmek ona iyi geliyordu. 

Bu dönem üniversite sınavına hazırlandığı için gerçekten çok yoğun geçmişti. Doğan kendisini çok şanslı hissediyordu. Şanslıydı çünkü kendisinden iki yaş büyük bir ablası vardı. Ve ablası da üniversite sınavına hazırlanırken kendisinin geçtiği tüm bu yollardan çok yakın bir zaman önce geçmiş Oldukça da  başarılı olmuştu. Doğan çocukluğundan beri ablasının ayak izlerini takip etmeyi sevmişti. Ablası da babasının ayak izlerini takip etmişti. Babası nerede otoriter ve disiplinli nerede esprili, samimi olması gerektiğinin kıvamını iyi biliyordu. 

Ablası çalışırken babası ona sınavda başarılı olması için bildiği  tüm yöntemleri öğretmişti. Ablası da bunları Doğan’a anlatmıştı. Yani babası deneyimlerini  ablasına öğretmiş, ablası da kendisine.  Bir kişinin insanı başarıya götüren bilgileri başkasına öğretmesinin ne kadar önemli olduğunu Doğan o zaman anlamıştı. Bir hayatta onlarca hayatı yaşayabilme imkanı veriyordu bu yöntem. 

O yüzden Eylül ayında maraton başlamadan önce ablasından yardım istemişti. Ablası çalışırken neler yapmıştı? Zamanını nasıl planlamıştı? Hedeflerini nasıl koymuştu hepsini öncesinden öğrendi. Ve büyük bir dikkatle uygulamaya başladı. Takıldığı yerlerde hiç vakit kaybetmeden hemen danışıyor, ablasından bilgilerini kendisine transfer ediyordu.

Zorlandığı yer meslek seçimi oldu. Zihninde alternatifler vardı ama emin olamıyordu. Bu konuda da okulundaki rehberlik öğretmeni ile konuştu. Hatta onlara  deneyim transferi konusunu açtı. Acaba değişik mesleklerden konusunda başarılı olmuş kişileri okula davet edebilirler miydi? Böylece tüm lise  son öğrencilerinin meslek seçimi konusunda kafalarındaki soru işaretleri çözülmüş olurdu. Rehberlik bölümü ilk önce bu konuya tereddütle baktı. Doğan ilk konuşmacı olarak konusunda başarılı bir avukat olan babasının gelebileceğini söyledi. Böyle bir uygulamadan fayda alabilecekler miydi deneme yapmış olacaklardı. Tüm öğrenciler  Doğan’ın babasının avukatlık mesleği ile ilgili anlattığı deneyimlerden çok şey öğrenmişlerdi. Böylece tüm yıl içinde kendi mesleklerinde başarılı olan kişiler davet edildi.  Gelen konuşmacılar kendi mesleklerinin avantajları nedir, zorlukları nedir,  anlatarak kendi deneyimlerini öğrencilere transfer ettiler.  

Yıl sonu gelip sınavlar yaklaştığında tüm yıl düzenli çalışmasının verdiği güvenle Doğan kendini iyi hissediyordu. Elinden geleni yapmıştı. Artık sonuçla pek ilgilenmiyordu. Sınavlar açıklandığında da istediği bölümü kazanmamın sevinci ile ablasına sarıldı. Nasıl çalışması gerektiğini, yöntemleri ablası ona öğretmişti. 

Doğan güzel haberi aldıktan sonra yine favori mekanına gelmiş, denize bakarak çayını duyumluyordu. Birden gözleri terasın çatısına yuva yapmış olan kuş yuvasına takıldı. Anne kuşun yavruları palazlanmış, uçmayı öğrenecek yaşa gelmişlerdi. Anne kuş kanatlarını çırparak yavrularına nasıl uçacaklarını öğretiyordu. 

Doğan o zaman anladı ki bilgiyi transfer etmek sadece insanlara özgü değildi. Bu o kadar faydalı ve güzel bir yöntemdi ki doğadaki tüm canlılar kullanıyordu. 

&

" Milyarlarca insan içinde, 

'bir' kişinin ne önemi olabilir ki?
Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun! "

 Yahya Hamurcu

Kim Kimdir?

İlişkide Ustalık

Başarı Psikolojisi