İDEAL EŞ

İdeal eş aranıyor…

Ünlü masaldaki camdan ayakkabının sahibi gibi…

Aranıyor, taranıyor… Fakat bulabilene aşk olsun!

Bulamadık ki "aşk" olsun?!

"Aranan ideal eşe şu anda ulaşılamamakta… Sinyal sesinden sonra mesajınızı bırakabilirsiniz."

Kimler ne mesajlar bırakmıştır o bip sesinden sonra kim bilir? Peki mesajına dönüş alabilen var mıdır?

Kimdir bu ‘ideal eş’ denen kişi? Neye benzer?

İşte bu, belki de Adem ile Havva’dan bu yana gündemden hiç düşmeyen bir soru cümlesidir.

Cevaplayabilen neredeyse evrenin sırrını açıklamış kadar olacaktır. Evet evet, hiç abartısı yoktur bu konunun... Zira ilk çiftten bu yana bu kadim kriterler aranmaktadır.

Ekranlarda "Az sonra…" ların ardından, izlenecek reklamlar tükendiğinde, bir uzman kişi belirir; "Hanımlar, beyler! Alın kâğıt kalemlerinizi, açıklıyorum o kişiyi…"

Kimisi der: "İdeal eş cömert olmalı.", kimi der: "Tutumlu ve güvenilir olmalı."

Bazısı der: "Karşımdaki kişinin hangi ihtiyacını göreceğim diye düşünmeli.", bazısı da der ki: "Zıtlıkların çekimi; tutku olmalı", bazısı der: "Aileleriniz birbirini tutmalı."

İyi ama benim yolum hangisi olmalı?

"Bir öncekinde tutkuya bakmıştım ama yanılmışım; aile önemliymiş meğer."

"Bir sonrakinde; aile tuttu ama yavan mı gitti her şey?"

"Başta her şey güzel gidiyor gibiydi; değişti sonra çoğu şey!"

"Çekilirken birbirimize mıknatıs gibi, şimdi nasıl olduk?"

Ve böyle böyle, denemeler üstüne denemeler…

Kadınlar ve erkekler; masallardan, filmlerden öğrendikleri prens ve prenseslerini ararlarken, yıllar bir varmış bir de yokmuş gibi geçer. Develer tellal, pireler berber olur.

Kimi; aramaya devam eder… Kimi; durakta çok bekledi diye nereye gittiğini bilmediği ilk gelen otobüse biner… Sonra yıllarca süren "Ah keşke!" leri yaşar…

Peki kaç kişi kendisine sormuştur: 

"Beklediğim o belirsiz hayal kahramanı ne kadar gerçekçi? Yoksa filmlerde iç geçirirken zihnime kodladığım bir hayal mi?"

"Eşim yakışıklı olsun, baklava kaslı karnı, çokça saçı olsun. Sürekli benimle ilgilensin, gözümün içine baksın, ne istersem alsın, beni tatillere götürsün, çocukla da o ilgilensin, yemekle bulaşığı da halletsin… Ayağıma masaj yapsın, sinirlenince alttan alsın. Aynı zamanda işine de iyi konsantre olsun, paramız da rahatımız da eksik olmasın…"

"Eşim güzel olsun, birbirinden güzel yemekler yaparken aynı zamanda formda kalsın. Evin ekonomisine destek olsun, çocuğun okul taksitlerini ödesin. Hem çalışsın hem evi jilet gibi yapsın. Ben dağıtırsam asla söylenmesin, aksine bu durum hoşuna gitsin. Her daim bakımlı, güler yüzlü, sakin ama aynı zamanda enerjik olsun. Esprilerime gülsün, bana hayran kalsın. Ben onu bir pansiyona da götürsem, o yurtdışında beş yıldızlı tatile götürülmüş gibi mutluluktan uçsun. Tabii annemle, kardeşimi de başının tacı etsin."

Listeler saymakla biter mi? İstekler tükenir mi?

Bir maddeyi tamamlasa insan, bir başka zorlu görev ufukta beklemektedir.

İstemeye gelince, insan ister…

Peki karşılığında kendisi ortaya ne koyar? Onu pek düşünen yoktur aslında.

İşin sırrı da burada gizli;

"Ben gerçekten kimim, nasıl biriyim?"

"Birine ideal eş olabilecek biri miyim?"

"Kendimin eşi olmak ister miydim?"

Peki "Benim gibisini zor bulur!" demekle sorunlar hallolmuyorsa, 

O halde ilişkilerde "Kim aslında kimdir?"

Geçmişte ne seçimler yaptık; nerelerde doğru kararlar aldık, nerelerde yanıldığımızı fark ettik?

Doğru seçim nasıl yapılır? Seçerken ya da seçilirken albenili nasıl olunur?

Yorumlarda buluşmak dileğiyle….

&

" Milyarlarca insan içinde, 

'bir' kişinin ne önemi olabilir ki?
Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun! "

 Yahya Hamurcu

Kim Kimdir?

İlişkide Ustalık

Başarı Psikolojisi