Kaliteli İlişkinin Sırrı

Ayşin işten çıkmış eve dönüyordu. Nefes nefese koşarak 18:15 metrosuna yetişmeyi başardı. Binebilmiş olmanın mutluluğuyla tebessüm etti. "Ohhh! On beş dakika daha beklemekten kurtuldum." diye içinden geçirdi. Hemen eve dönmek istiyordu, çok yorulmuştu. Günün yorgunluğunu omuzlarında, bacaklarında, bedeninde hissediyordu. 

"Biraz otursam ne iyi olur?" diye düşündü. Oturmak için bir yer baktı. Oturacak yeri bırak ayakta duracak yer bile yoktu. Kendini insan kalabalığı içinde sıkışmış hissetti. Birkaç durak bu şekilde ilerledi. İlerleyen duraklarda inenler olmaya başladı. Böylece oturmak için üç kişilik yer boşaldı. Hemen bir tanesine oturdu ve çantasını kucağına koydu. Sırtına yaslandı, biraz olsun rahatlamıştı. Tüm günün koşturmacası gözünün önünden geçti. Kendini daha da yorgun ve bitkin hissediyordu. "Eve gidince dinlensem çok iyi olacak!" diye düşündü. Fakat evde de yapılacak işler vardı. Akşam yemeği hazır değildi. Üstelik ne pişireceğine de karar vermemişti. Tüm bu düşünceler içerisinde karşısında duran yaşlı amcayı fark etti. 

"Daha yeni oturmuştum…" diye söylendi. Şimdi kalkmak çok zor gelmişti. Gözünü kapatıp hiç görmemiş olmayı diledi. Fakat artık görmüştü ve kayıtsız kalamazdı. İçinde çeşitli sesler birbiriyle çatışıyordu. Bir ses; "Sen de yoruldun dinlenmek hakkın." diyordu. Başka ses; "O daha yaşlı ve daha çok zorlanıyor." diyordu. Saniyeler içerisinde kalktı ve doğru bildiği şeyi yaptı. Amcaya dönerek: "Buyurun lütfen!" dedi. Amca yavaş hareketlerle yerine oturdu. Minnettar bakışları ve gülen yüzüyle teşekkür etti. Şu gülümseme o anki tüm yorgunluğunu almıştı. Yer verdiği için mutlu oldu. 

• İnsan yorgunken dinlenmeye ihtiyaç duyar. Kendi dinlenmeye muhtaçken başkasının yorgunluğunu görebilmek zordur. 
• İnsan kendi ihtiyacını gidermek ister. Oysa ihtiyacı varken birinin ihtiyacını gidermek kıymetlidir.  

Ayşin eve varmıştı, anahtarı çıkarmadan kapı açıldı. Onu karşılayan eşi "Hoş geldin." dedi. Ayşin’in şaşkın bakışlarını görünce konuşmaya devam etti. "Bugün ihaleyi aldık, patron çok sevindi. Hepimize paydos etti, eve erkenden geldim. Ben de sana sürpriz hazırladım." Ayşin öyle mutlu oldu ki… Sanki tüm gün içindeki en güzel anı yaşıyordu. "Ne pişireceğim?" sorusu içinde dolaşırken çözüm, sunumlu tepsiyle gelmişti. Bugün çok yorulmuştu ve buna ihtiyacı vardı. Eşi onun durumunu bilmediği halde ihtiyacını gidermişti. 

• Bu hayatta "İhtiyaç giderenin ihtiyacı giderilir."

O halde ilişkilerimizde karşımızdaki kişinin ihtiyacına odaklanmak gerekir. O an karşımızdakine fayda vermiş görünürüz. Aynı zamanda bu bizim de faydamıza olur. Birilerine fayda verdiğimizde kendimizin de fayda göreceği süreçleri doğurur. Ve bu hiç beklemediğimiz zaman beklemediğimiz yerlerden olur… 

Ayşin’in aklına annesinin sözü geldi. Annesi hep derdi; "İyilik eden iyilik bulur." Oysa bazen iyilik yapmak öylesine zordur ki. Koşullar ve koşturmacalar insanı yorar. Hayat ise insanın neye rağmen ne yaptığına bakar. 

• Canın sıkkın olduğu halde tebessüm edebiliyor musun?
• Vaktin kısıtlı olduğu halde bir arkadaşının derdini dinleyebiliyor musun?
• Az bir lokman varken de o lokmayı paylaşabiliyor musun?
• Cebinde paran azken de verebiliyor musun?
• Ayaklarına kara sular inmişken de kalkıp karşındaki insana bir bardak su verebiliyor musun?

Yani tüm mesele ihtiyacın olduğu halde daha ihtiyaç sahibine omuz verebiliyor musun?

&

" Milyarlarca insan içinde, 

'bir' kişinin ne önemi olabilir ki?
Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun! "

 Yahya Hamurcu

Kim Kimdir?

İlişkide Ustalık

Başarı Psikolojisi