Sağlık Olsun

Güz mevsimi yerini kışa bırakmıştı. Güneş bulutların ardından ara sıra yüzünü gösterse de soğuklar kendini iyiden iyiye hissettirmeye başlamıştı artık. Sararan yapraklar dallarından düşüp toprakla buluşurken, dallar yeniden yeşermek üzere bu zorlu kış sürecini geçirmek üzere yeni bir hazırlık sürecine girmişti. Her mevsimin olduğu gibi kış mevsiminin de hazırlığı vardı. Eskiden kış gelmeden önce konserveler, tarhanalar yapılır, ıhlamurlar kış için toplanırdı. Ama artık bunlar çoğunlukla yapılmıyor hazır olarak satın alınıyordu, haliyle kendi yaptıkları gibi olmuyordu. Hazal da kendi çapında bu yeni sürece hazırlanmaya çalışanlardan biriydi. Soğuklarla arası hiç yoktu. Bu dönemde hastalıklardan başını kaldıramadığı için kış mevsimini pek sevemiyordu. Ona göre kış mevsimi, hastalık mevsimiydi. 

Sebebini bilmeyince anlık çözümlerle oyalanır insan. 

Her sene kışa girmeden alternatif tedaviler, takviyeler, vitaminler, çeşit çeşit bitki çayları almak onun için rutin olmuştu. Her seferinde kışa hazırım diyordu ama kış gelir gelmez ilk yatağa düşenlerden biri de kendisi oluyordu. Sonrasında da “o kadar dikkat ediyorum, hastalık yine de gelip beni buluyor” diyordu.

Bu kış da öyle olmuştu ama bu seferki çok başkaydı, yataklara düştü. Böyle bir hastalık yok diye düşündü. Evdekilerin ev çok sıcak demesine rağmen ısınamıyordu, baş ağrısı, mide bulantısı da cabasıydı. Kendisine göre tüm yapılması gerekeni yapmıştı ama hastalık bana mısın demiyordu. 

En son acillik olmuştu, hastanenin acil servisinde gerekli müdahale yapılmış anlık olarak rahatlamıştı.  Doktor, bağışıklık sistemi zayıf düşen Hazal’ı sağlığına dikkat etmesi konusunda uyarmıştı. Hazal, elinden geleni yaptığını ama ne yaparsa yapsın soğuğa gelemediğini söylemişti. Doktor ise insanı soğuk havaların değil mevsime uyum sağlayamamanın hasta ettiğini, yapılması gerekenin düzenli bir hayat sürmek olduğunu söylemişti.  

Hazal bir an duraksamıştı, düzenli bir hayat mı? Kendisi nasıl bir hayat yaşıyordu ki? İlk başta anlayamadı.

Güçlenmem lazım ama nasıl? Diye sormuştu doktoruna.

Doktor yapması ve yapmaması gerekenleri sıralamıştı. 

• Sık sık suyla temas etmek,
• Soğuktan korunacak şekilde giyinerek açık havada yürüyüş yapmak.
• El, ayak, burun, kulak gibi vücudun uç kısımlarını sıcak tutmak.
• Soğuktan koruyacak ama aynı zamanda terletmeyecek tarzda giyinmek.
• Düzenli uyku, düzenli yemek yerken tek düze değil çok yönlü ve sağlıklı beslenmek. 

Problemin teşhisini koyamayan tedaviye de başlayamaz. 

Hazal, bunları duyunca neden problem yaşadığını da fark etmişti. Bu soğukta yapılmaz deyip ihmal ettiği yürüyüşler geldi aklına. Düzenli beslenmek de neymiş, abur cuburlarla bir hayat yaşıyordu şimdiye kadar. Sevdiği kıyafetini giymek, üşümekten daha önemliydi. Başı ağrısa alternatif tedaviler alıyordu. Bu zamana kadar hep dışarıdan bir çözüm beklediğini, asıl problemin sebebinin de çözümünün de kendi yapması gerekenlerde olduğunu fark etmişti. ‘’Bozan bensem  toparlayacak olan da benim’’ diyerek çıkmıştı doktorun yanından. 

Hazal için yaşadığı bu zorlu hastalık, güzel bir ders olmuştu. Bundan sonra kolay gelene göre değil ihtiyaca göre hareket edecekti.

Zararın neresinden dönülürse kârdır. “Sağlık olsun” diyerek gülümsedi. Canı acısa da yüzünde o tebessümle ve dönerken hayatını yeni bir düzene koyma konusunda yapacaklarını planlamaya başlamıştı bile… 

&

" Milyarlarca insan içinde, 

'bir' kişinin ne önemi olabilir ki?
Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun! "

 Yahya Hamurcu

Kim Kimdir?

İlişkide Ustalık

Başarı Psikolojisi